Janneke van Amelsvoort (38) werkte als danseres en daarna als één van de weinige luchtacrobates in Nederland. Tot ze een burn-out kreeg en in aanraking kwam met Aerial Yoga ‘Ik heb altijd gedaan wat ik leuk vond, maar was duidelijk niet goed in het herkennen van mijn grenzen.’

Hoe kwam yoga op je pad?

‘Toen ik de diagnose burn-out kreeg, begreep ik niet dat ik geen eerdere signalen van uitputting had opgevangen. Ik speelde in de musical Tarzan en had daarnaast de leiding en verantwoordelijkheid over alles en iedereen die door de lucht vloog. Dat was nogal wat! Een hele leuke maar intensieve tijd waarin ik van geen ophouden wist. Terwijl ik anderen om me heen voortdurend aan het behoeden was voor blessures en ze vertelde dat ze op tijd hun rust moesten nemen, vergat ik dat zelf te doen. Totdat ik geen keuze meer had en ik na een vrij weekend geen stap meer kon verzetten.

Om meer in contact met mijn lichaam te komen, ben ik tijdens die periode weer yoga gaan doen. Dit keer niet de intensieve en prestatiegerichte Bikram yoga die ik daarvoor beoefende, maar een veel rustiger stijl met respect voor ieders grenzen. Ik voelde al snel dat dat me veel goed deed en zodoende ben ik de opleiding Vijnana Yoga bij Teresa Caldas gaan volgen. Deze opleiding is gericht op de practice from inside, met veel aandacht voor de adem en meditatie, waardoor ik leerde om mijn lijf met meer zachtheid te benaderen.’

Hoe ontstond het idee voor Aerial Yoga?

‘In de tijd dat ik niet kon werken, heb ik moeten leren om alles in een minder hoge versnelling te doen. Geen makkelijke opgave voor iemand die gewend was om vol passie en energie te werken. Op een gegeven moment zag ik bij Oprah een filmpje over de in Amerika ontwikkelde Anti-gravity Yoga, waarin met doeken werd gewerkt. Ineens herkende ik allerlei oefeningen die wij al jaren als warming- up doen bij de luchtacrobatiek. Ik zag het plotseling als de ultieme samenkomst van al mijn ervaringen en het leek me logisch omdat te gaan doen. Wel vond ik het erg Amerikaans en daarom wilde ik mijn eigen stijl gaan ontwikkelen. Aerial Yoga - letterlijk ‘yoga in de lucht’ - bestond al. De term was vrij te interpreteren, zonder patent en het leek me de perfecte benaming voor wat ik wilde neerzetten. Het gaat in mijn lessen om het gevoel van vrijheid, alsof je inderdaad kunt vliegen, maar omdat je met de zwaartekracht speelt kom je juist ook meer in je lijf. De houdingen zijn gebaseerd op de klassieke yoga en door het gebruik van het doek kan je worden ondersteund of juist dieper in een houding komen. Deze vorm van yoga ben ik in Nederland als eerste gaan ontwikkelen. Het bleek een groot succes zodat ik nu - naast lessen en workshops – meerdere Aerial Yoga-opleidingen per jaar geef.’

Kan je uitleggen hoe een les er bij jou aan toegaat?

‘Het gebruik van een doek is wat deze les zo anders maakt. Het doek is gemaakt van een gecertificeerd polyester dat met gemak een baby-olifant kan dragen. Ook de haken in het plafond zijn zo bevestigd dat ze tot duizend kilo per haak kunnen dragen. Je met vertrouwen hieraan overgeven is essentieel om volledig profijt uit de les te kunnen halen. Op die manier leer je hoe fijn het is om niet alles zelf te hoeven controleren en gedragen te worden. Loslaten is een belangrijk thema en dat lukt veel makkelijker in een houding waarin je bijvoorbeeld ondersteboven hangt en je wervelkolom zich helemaal kan verlengen. Dat is in feite een gevorderde yogahouding, maar die met gebruik van het doek voor iedereen haalbaar is. Deze houding brengt niet alleen fysiek verlichting, maar is ook ontspannend voor de geest. Daarnaast doen we oefeningen waarmee je met het doek bepaalde punten in je lichaam masseert waardoor blokkades worden opgeheven. Een les bestaat uit een combinatie van ontspannende en inspannende oefeningen met als resultaat een diep gevoel van ontspanning. Ik kijk vooral naar wat eenieder nodig heeft en combineer naar behoefte. Het is voor zowel een beginner als gevorderde leuk en uitdagend om te doen. Je zult nog verbaasd staan waartoe je allemaal in staat bent.’