Dry July

Er is naar mijn weten nog nooit zoveel over alcohol gesproken en geschreven als de laatste tijd. Ik laat het allemaal maar een beetje langs me heen gaan, aangezien ik voor mezelf inmiddels precies weet hoe het zit.

Van al die zogenaamde wetenschappelijke onderzoeken (die elkaar voortdurend tegenspreken) wordt een mens behoorlijk tureluurs. Ik in ieder geval. Maar ja, waar moet de media zich anders mee bezighouden? Die smult van drama en polariseren.

Gezellig of stroef?

In wederom een groot artikel - dit keer in NRC - werden we weer eens flink met de ‘harde feiten’ om de oren geslagen. Onderstreept met dreigende cijfers en percentages met als bonus de vele toegenomen kansen op de meest afschuwelijke ziektes.

De column Maar zó gezellig van Marjolijne de Vos staat er gelukkig ook bij. Tussen alle angst- en doemscenario’s in, opent ze met: ‘Natuurlijk zou alles er heel veel beter op worden zonder alcohol, maar oh! Wat zou veel er ook minder op worden.’ Ze heeft het over de alom toenemende ontspanning: ‘De wangen kleuren wat roder, de ogen staan wat stralender, de grapjes zijn wat losser. De damp van drank en hapjes…Zo heel anders dan een thee- of koffiewolk. Het gevoel van flessen die opengaan en glazen op tafel en het klokkende geluid bij het inschenken ervan.’ Kortom: over alle geneugten die drank met zich meebrengt. Mits werkelijk genoten. Vaak drinkt ze ook niet. ‘Maar nooit? Het zal zoveel stroever worden,’ sluit ze af.

Natuurlijk is ze geen arts, maar volgens mij wel een slimme en gezonde vrouw. Ook zij wijst erop dat te veel drank uiteraard niks toevoegt. Ze drinkt trouwens jenever en aan sterke drank doe ik niet (meer). Maar alcohol is alcohol en het gaat nogmaals om de hoeveelheid en de frequentie. En dat je drinkt met een goed gevoel en in goed gezelschap. Ik ben het geheel met haar eens en ik spreek uit ervaring.

Met vallen en opstaan

Want een aantal jaren heb ik geen druppel alcohol gedronken. Voor het tijdschrift JAN schreef ik daar destijds dit artikel over. Ook dronk ik langere periodes niet, afgewisseld met periodes weer wel. Ondanks dat ik bij de AA (Alcoholics Anonymous) leerde dat drinken nooit meer een optie was, wilde ik het uiteindelijk toch voor mezelf uitzoeken. Al mijn grootouders zijn ver in de negentig geworden en waren matige eters én dronken matig wijn. En Jezus dronk ook wijn, dus hoezo zou wijn drinken niet ‘spiritueel’ zijn? Zolang ik het met aandacht en plezier doe it lifts my spirit! En dat geldt voor alles in het leven.

Zonder drank vond ik het trouwens ook altijd reuze gezellig, maar ik ben blij dat ik me nu bij beide keuzes goed voel.

Ik kan nu genieten van goede wijn. Dat ging met vallen en opstaan. Zeker niet de makkelijkste weg, maar wel een uitdagende, die om opperste alertheid vraagt. Ik wil volledig mezelf zijn. Maar niet in een beschonken of verdoofde staat, want dat is wat ik niet meer wil.

Maar belangrijker is je af te vragen wat je wél wilt. Dat is ook altijd de eerste vraag die ik mijn cliënten stel. Niemand hoeft van mij volledig te stoppen, tenzij blijkt dat dit echt beter voor iemand is. Iedereen is anders. Ik wil in ieder geval voluit leven, met een wakker bewustzijn en me vrij voelen in al mijn keuzes. Nooit ‘nooit’ meer hoeven zeggen en het wellicht op een dag domweg nooit meer doen. Dan doe ik wat ik doe of doe ik niet wat ik niet doe. Op dat moment en zonder enige weerstand. Dat is dan altijd goed.

De waarheid over wijn

Maar laat ik het niet mooier maken dan het is. Alcohol op zich is niet gezond en het is goed om daar bij stil te staan. Net zoals chocola, chips, en sigaretten is het een genotmiddel en daarom ook bedoeld om van te genieten.

Wijn heeft echter ook absoluut goede eigenschappen. Hier weet Harold Hamersma - wijnkenner bij uitstek - alles van. Zijn vorig jaar verschenen Dagboek van een gezonde wijndrinker staat vol met feiten en onderzoeken die dat bewijzen (ik ga je daar zeker ooit nog eens meer over vertellen). Daarom vond ik ‘t op z’n minst opvallend dat ze hem voor dit artikel slechts over de prijs van wijn in de horeca aan het woord lieten. Terwijl hij zoveel goeds over wijn weet te vertellen.

Iedereen die zijn of haar eigen stelling wil kunnen verdedigen, vindt daarvoor altijd de nodige onderzoeken en bewijsmateriaal. Daarom loop ik het liefst op het middenpad. Want de waarheid ligt altijd in het midden. En als ik één ding geleerd heb is dat mijn bloedeigen lichaam het beste onderzoek voor mij verricht en mijn gedachten het aller slechtste.

Train je mind en niet je lever

‘Voor de één is twee glazen per week een probleem en voor de ander is een halve fles wijn per dag nog oké om te functioneren, maar wie regelmatig drinkt kan er sowieso beter tegen, aangezien je lever wordt getraind. Ons ingenieuze lichaam past zich altijd maar weer braaf aan de omstandigheden aan. Voor zolang het duurt tenminste.

Ik weet nog dat ik op 'n bepaald moment nog maar zelden katers had, terwijl manlief - die absoluut geen drinker is - wél boven de pot hing als we samen een keer te veel hadden gedronken. Het verraderlijke hiervan was dat ik dan echt geloofde dat het met mij wel meeviel. Niet dus.

In plaats van je lever te trainen (die er overigens alleen maar zwakker door wordt), is het daarom een veel beter idee om je mind - dat hoofd met al die gedachten - te temmen. Want daar is waar het gulzige monster zich bevindt. Het draait alleen maar om beheersing. En beheersing kun je trainen. De kick van beheersing is vele malen groter (en duurzamer!) dan de korte kick van de vluchtige beloning, wanneer je direct toegeeft aan je verlangen.

Wijn en water

vriendin Frouk is inmiddels ook van de Dry July partij!

Laatst had ik een ouderwets feest op vrijdagavond in hartje Amsterdam - mijn oude playground - waar ik heel wat nachten tot in de vroege uurtjes heb doorgebracht. Met alles erop en eraan zal ik maar zeggen. Dan lag ik de hele zaterdag wel voor pampus.

Nu had ik een topavond - met twee Duralex-glaasjes witte wijn en de nodige Spa - en reed ik rond 12 uur weer vrolijk naar huis. Zo kan het dus ook.

Ondanks dat ik nu van de gulden, magische middenweg ben, moet ik toegeven dat met dit mooie weer het soms ook lastig is. Bij alle feestjes, barbecues en vaartochtjes vloeit de witte wijn en rosé rijkelijk. Je zou het bijna als water drinken. En dat is dus zeker niet de bedoeling.

Toen mijn vriendin Annemieke - die in Australië woont - dan ook vertelde dat ze met al haar vriendinnen aldaar Dry July ging doen, was ik blij verrast. Down Under is het namelijk winter en wordt er altijd minder gedronken dan in de zomer. Vandaar dat ik besloot om juist nu met haar mee te doen. Ik sta alweer een paar dagen droog en het bijzondere is dat de knop gewoon weer om is. Door mijn getrainde ‘beheersing-spier’ denk ik er niet eens meer aan en drink weer vrolijk water met munt, citroen of komkommer, een heerlijke spicy tomatensap of zelfgemaakt gemberbier. Deze beheersing-spier kan ik jou ook leren trainen!

Misschien dat het wel zó goed bevalt dat ik het na deze maand gewoon wel droog houd. Ik zie wel hoe dit zich weer ontvouwt en vertrouw erop dat het gaat zoals het gaat. Zolang het maar écht goed voelt en ik geen tweestrijd in mezelf ervaar. Dat is ook het uitgangspunt van de I AM en de Sedona Methode waar ik mee werk. Want zonder weerstand gaat alles beter.

Voel jij dat je eigenlijk te veel drinkt (of andere drugs gebruikt)? Zou je er graag anders mee om willen gaan en vind je het lastig om erover te praten? Wil je leren hoe je de teugels in eigen hand kan nemen, zodat jíj weer de baas wordt? Als jouw coach kan ik je daarbij helpen.

Benieuwd? Lees dan verder..