Op bevrijdingsdag hees mijn vader zonder uitzondering trouw de vlag. Als overlever van de gruwelijke concentratiekampen werd er bij deze dag (én natuurlijk ook bij de dodenherdenking) nadrukkelijk stilgestaan. Mijn vader sprak er zelden over. Het was te heftig en te pijnlijk. Net zoals mijn grootmoeder was hij begiftigd met een enorme geesteskracht en was hij een ontwikkeld, evenwichtig en bescheiden mens. Ik kan me niet herinneren dat hij ooit met een psycholoog, coach of wie dan ook over de oorlog heeft gesproken. Hooguit met een dominee. Helaas is hij veel te vroeg gestorven.

Onzichtbare vijanden

Mijn vader was vooral een wijs mens bij wie ik altijd te rade kon gaan. Hij vertelde me ooit dat hij iedere ochtend wakker werd, vervuld van dankbaarheid dat we in vrede leefden. En ook ik besef regelmatig hoe bijzonder het is dat ik leef en dat mijn generatie nog geen oorlog heeft hoeven meemaken. Althans niet in eigen land. Maar dan heb ik het nog niet over alle ‘onzichtbare’ vijanden. Waarvan de ergste wat mij betreft onze dwangmatige, beperkende en negatieve gedachten zijn. Dat is waarmee elke oorlog begint. Die begint als eerste in jezelf.

Als geen ander weet ik hoe dwingend een hoofd vol gedachten kan zijn. In onze drukke wereld is het daarom ook niet raar dat we op zoek zijn naar rust en ruimte. Alcohol (en andere drugs) zijn perfecte middelen om onze onrustige hoofden te kalmeren. En aangezien we in een drankcultuur leven, is het ook begrijpelijk dat velen van ons er gemakkelijk hun toevlucht zoeken. Totdat we merken dat we niet meer zonder en eigenlijk ook niet meer mét kunnen.

Op dat punt belandde ik ooit zelf. Na jaren van niet drinken kwam ik er steeds meer achter dat het niet om de alcohol (en de drugs) zelf ging, maar om mijn gedachten erover. Ik begon mezelf af te vragen of ik wel voor altijd alcoholvrij door het leven wilde gaan en ik voelde dat ik dat niet wilde.

Eigen keuze

Toen ik weer begon met af en toe een glas wijn te drinken, was dat best spannend. Ook was het wel weer eens teveel. Dat was dan altijd wanneer ik me eigenlijk niet goed voelde. Wanneer ik me gestrest, moe, ontevreden of angstig voel, weet ik dat een glas wijn geen goed idee is. Inmiddels heb ik een volle gereedschapskist die ik op zulke momenten kan inzetten. Want alleen wanneer ik me al goed voel is wijn voor mij een optie. En dan ook alleen als ik het bewust drink.

Maar het állerbelangijkste is dat ik zelf de keuze heb gemaakt, terwijl anderen beweerden dat deze onmogelijk of ingewikkeld was. Ik mag namelijk alles van mezelf, zolang ik het maar zó doe dat ik me er goed bij voel. En dat betekent dat ik in verbinding met mijn innerlijke kracht ben. Dan maak ik altijd de juiste keuze. Dat is voor mij ware vrijheid.

Een nieuwe relatie met alcohol

Voor sommigen betekent vrijheid juist totale abstinentie van alcohol en dat is natuurlijk ook prima. In mijn coaching praktijk stimuleer ik mijn cliënten om hun relatie met alcohol opnieuw te definiëren en hun eigen pad te kiezen, een pad waarop ze geen slaaf meer hoeven te zijn van hun zintuigen en gedachten. Dat je kunt leren kiezen voor kwaliteit boven kwantiteit en voor je eigen goede gevoel in plaats van het effect dat alcohol je kan geven. Op die manier worden gevoelens van schuld en schaamte verruild voor gevoelens van kracht en vertrouwen. En dat is de grootste bevrijding.

Voel jij dat je eigenlijk te veel drinkt (of andere drugs gebruikt)? Zou je er graag anders mee om willen gaan en vind je het lastig om erover te praten? Wil je leren hoe je de teugels in eigen hand kan nemen, zodat jíj weer de baas wordt? Als jouw coach kan ik je daarbij helpen.

Benieuwd? Lees dan verder...

Neem de teugels in eigen hand