Zo rond mijn vijfde levensjaar begonnen angstgedachten zich van mij meester te maken. Van een hele makkelijke, blije baby en vrolijke peuter werd ik ineens ’n angstig kind. Ik droomde van oorlog, kommer en kwel en zag overal monsters onder mijn bed. Mijn ouders wisten zich regelmatig geen raad met me. Uiteindelijk gaf m’n moeder me dan maar een ’n ‘valiumpje’. Dat was ‘iets plantaardigs’ op basis van valeriaan, stelde ze me later gerust. Het hielp in ieder geval wel, want ik viel er direct van in slaap. Helaas staken de angstgedachten de volgende keer weer vrolijk de kop op.

Vele decennia, therapeuten, cursussen en levenslessen verder weet ik dat het niets van buiten is wat ik hoef te vrezen, maar enkel en alleen van binnen. Het gaat erom dat ik mijn gedachten heb leren kennen en ze te zien voor wat ze zijn: gedachten. Oh ja, en ik ben ze niet. Ik heb ze alleen maar.

Monkey mind

Al zo’n slordige 2500 jaar geleden had Boeddha voor onze gedachten al een treffende metafoor bedacht. Hij vergeleek deze met een stelletje dronken apen die al kletsend en krijsend onophoudelijk om aandacht staan te springen. Angst blijkt een uitzonderlijk lawaaierige aap. Eentje die ons voortdurend waarschuwt voor alles wat er ook maar fout zou kunnen gaan. Die wil je het liefst regelmatig geheel lam leggen. En dat lukt natuurlijk prima met alcohol. Bij mij werkte dat perfect.

Totdat het dat niet meer deed. Toen ik besloot over mijn happy drinking te gaan bloggen, voelde ik aap Angst alweer in m’n nek hijgen. Van al die ideeën en gedachten over hoe en wat ik ‘zou moeten’ doen, werd ik compleet onrustig en dat maakte me alles behalve blij. Er zat dus maar één ding op: Angst recht in zijn apenogen aankijken en domweg mijn eigen weg gaan volgen en wel zien waar deze naar toe leidt. Van lijden naar me laten leiden…Slechts twee letters verschil voor het tegenovergestelde gevoel.

Recht of krom

Want wat ik hierdoor ten diepste en opnieuw besefte is dat mijn gevoel weer compleet werd gestuurd door al mijn obsessieve gedachten. En dát is ook precies wat er aan de hand was toen ik nog vol in mijn verslaving zat. Mijn gedachten konden alles recht breien wat krom was (en andersom). Als ik deze was blijven geloven had je dit nu niet gelezen. Alles valt of staat met de manier waarop ik denk. Als ik even niet oplet kunnen mijn gedachten me nog steeds zo onderuithalen. Ze kunnen zo sterk en overtuigend zijn dat ik ze weer hals over kop geloof.

Ik leer gelukkig steeds beter hoe het spel werkt. Het gaat dus ook niet zozeer om de alcohol, maar om mijn gedachten óver de alcohol. Inmiddels heb ik ’n toolbox vol tips & tricks die me altijd van dienst zijn. Een van de belangrijkste voor mij is regelmatig te mediteren. Ik was er nooit zo van en vond het maar zonde van mijn tijd, maar sinds een paar jaar ben ik overtuigd! Ik heb ervaren dat het tegenovergestelde waar is, want hoe minder tijd ik denk (!) te hebben, hoe meer ik uiteindelijk bereik door tóch te mediteren. Hierdoor worden mijn gedachten rustiger, voel ik meer ruimte en ervaar ik alles moeitelozer.

Een hele leuke en toegankelijke leraar in deze vind ik Andy Puddicombe. Hieronder een kort meditatie-voorproefje van hem tijdens zijn optreden in The Tonight Show van Jimmy Fallon. ‘Even for people in bars!’

Op de door Andy ontwikkelde app Headspace.com vind je werkelijk álles op het gebied van meditatie en ook voor iedere denkbare situatie

Hierbij nog een korte Ted-talk van hem, waarin hij het belang van meditatie spelenderwijs uitlegt. Voor de prijs van een gemiddelde fles wijn heb je iedere maand ál zijn meditaties binnen handbereik. Drink less & meditate more! Een win-win deal lijkt me!

Voel jij dat je eigenlijk te veel drinkt (of gebruik je andere drugs)? Zou je er graag anders mee om willen gaan en vind je het lastig om erover te praten? Wil je minder drinken en weer leren voelen waar je grens ligt? Als jouw coach kan ik je daar bij helpen.

Benieuwd? Lees dan verder...

Meer over coaching van Roxane...